بررسی وابستگی محتوای درونی هورمون aba و تحمل شوری در واریته های برنج

برنج یکی از گونه های نسبتاً حساس به تنش شوری است که از نظر تحمل یاحساسیت به تنش شوری، تنوع ژنتیکی زیادی در مخزن ژنتیکی انواع زراعی آن نیز دیده می شود. برای ارزیابی اثرات شوری بر غلظت سدیم، پتاسیم و aba و همینطور ماده خشک ریشه و ساقه دو رقم حساس (ir29) و متحمل (ir651) معرفی شده irri در محیط آبکشت بررسی گردید. تیمار شوری در دو سطح محلول عادی یوشیدا و یا حاوی 100 میلی مولار کلرید سدیم (m-1 ec=12ds.) در مرحله شش برگی به مدت یک هفته اعمال شد و نمونه گیری طی این مدت در فواصل زمانی (صفر ، 4، 12، 24 ،48،96 و 168 ساعت) پس از اعمال تیمار، از پهنک برگ اول غلاف برای اندازه گیری غلظت aba و در آزمایش دیگر 4 ساعت پس از اعمال تیمار شوری هورمون فلوریدن با غلظت 50 میکرو مول فقط برای یکبار بر روی برگ ها پاشیده شدو در پایان دوره تنش از برگ رفرنس برای اندازه گیری میزان سدیم و پتاسیم استفاده شد. در این آزمایش ماده خشک ریشه و اندام هوایی در هر دو رقم تحت اثر تیمار شوری نسبت به شرایط نرمال بصورت معنی دار کاهش یافت، ولی این کاهش د ر رقم حساس به شوری (ir29) بسیار بیشتر بود. تغییرات غلظت پتاسیم تحت شرایط تنش نسبت به تیمار نرمال در ارقام معنی دار نبود، تیمار شوری موجب ازدیاد تجمع معنی دار سدیم در هر دو رقم حساس و متحمل در تیمار پاشش فلوریدن گردید. البته میزان تجمع سدیم در رقم متحمل کمتر از نصف میزان تجمع آن در رقم حساس بود. در رقم متحمل تحت تیمار تنش غلظت aba بصورت معنی داری افزایش یافت، حال آنکه در رقم حساس این افزایش معنی دار نبود.